ιδιόσπορος

ιδιόσπορος: ἰδιόσπορος, -ον (Α)

1. το θηλ. ως ουσ. ἡ ἰδιόσπορος

γη που σπείρεται από τον ιδιοκτήτη

2. (το ουδ. πληθ. ως ουσ.) τἀ ἰδιόσπορα

κτήματα σπαρμένα από τον ιδιοκτήτη.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ιδιο-* + -σπορος (< σπόρος), πρβλ. βαθύ-σπορος, εύ-σπορος].

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

ιδιο- — α συνθετικό λέξεων που σημαίνει: α) ιδιαιτερότητα («ιδιόμορφος», «ιδιοφυής») β) χωριστή, μεμονωμένη κατάσταση («ιδιόλεκτος», «ιδιόγλωσσος») γ) κτήση («ιδιοκτήτης», «ιδιόβουλος») δ) αυτενέργεια ή το αποτέλεσμά της («ιδιόγραφος», «ιδιόχειρος») βλ.… … Dictionary of Greek
ιδιοσπορία — ἰδιοσπορία και εία, ἡ (Α) [ιδιόσπορος] σπορά γης από τον ίδιο τον ιδιοκτήτη … Dictionary of Greek
ιδιοσπορούμαι — ἰδιοσποροῡμαι, έομαι (Α) [ιδιόσπορος] (για κτήμα) σπέρνομαι από τον ιδιοκτήτη … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias